Επιστημονική Επιτροπή
*Τα ονόματα εμφανίζονται με αλφαβητική σειρά.
Χρυσάνθη Αυλάμη
Επίκουρη Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο
Η Χρυσάνθη Αυλάμη είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας). Εκπόνησε την διδακτορική της διατριβή στην École des Hautes Études en Sciences Sociales (Παρίσι) με θέμα την έννοια της Προόδου και τις ερμηνείες της ελληνικής Αρχαιότητας στη Γαλλία του 19ο αιώνα. Από το 1996 έως το 2007 εργάστηκε στα πανεπιστήμια της Τουρ, της Οξφόρδης και στο ερευνητικό κέντρο Louis Gernet, CNRS/EHESS. Υπήρξε υπότροφος του ιδρύματος Ωνάση (1990-91), του Yπουργείου Ερευνας της Γαλλίας (1991-1994), Visiting Research Fellow του πανεπιστημίου του Princeton (1999), Marie Curie Fellow (2002-2004) και Fritz Thyssen Stiftung Fellowship στο Collegium Budapest, Institute for Advanced Studies (2005). To 2014-2015 συμμετείχε ως προσκεκλημένη ερευνήτρια στις δραστηριότητες του Institut de recherches sur la Rennaissance, l’âge classique et les Lumières (IRCL, CNRS / Université Paul Valéry, Montpellier III)
Μέλος του ερευνητικού κέντρου ΑΝΗΙΜΑ, CNRS/EHESS, Παρίσι
Υπεύθυνη του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος: Bibliotheca Academica Translationum. Traductions et circulation des savoirs sur l’Antiquité gréco-romaine dans l’Europe des XVIIIe et XIXe siècles
Ανδρομάχη Γκαζή
Επίκουρη Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο
H Ανδρομάχη Γκαζή είναι επίκουρος καθηγήτρια μουσειολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Διδάσκει, επίσης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ενώ συνεργάζεται με τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Μουσειακές Σπουδές» του Παν/μίου Αθηνών και «Μουσειολογία» του Παν/μίου Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως μουσειολόγος σε μουσεία, και ως μουσειολόγος-μελετήτρια. Έχει εκπονήσει πληθώρα μουσειολογικών μελετών, έχει οργανώσει και επιμεληθεί πολλές εκθέσεις σε μουσεία διαφόρων τύπων. Έχει, επίσης, συμμετάσχει σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς για την ανέγερση νέων μουσείων. Τα τρέχοντα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη μνήμη, την προφορική ιστορία και το κείμενο ως φορέα ερμηνείας στα μουσεία. Είναι μέλος του Συμβουλίου Μουσείων του ΥΠΠΟ και ιδρυτικό μέλος & μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Τετράδια Μουσειολογίας.
Αγγέλα Καστρινάκη
Καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Φιλολογίας
Η Αγγέλα Καστρινάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Είναι καθηγήτρια της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έργα της: Οι περιπέτειες της νεότητας. Η αντίθεση των γενεών στην ελληνική πεζογραφία (Διδακτορική διατριβή, 1995), Η φωνή του γενέθλιου τόπου (1997), Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950 (2005). Έχει εκδώσει το Λεμονοδάσος του Κοσμά Πολίτη με τη μελέτη «Αναζητώντας το χρυσόμαλλο δέρας» (2010), και την Κερένια κούκλα του Κ. Χρηστομάνου με τη μελέτη «“Σαν τις μυγδαλιές”: σύμβολα και θέματα στην Κερένια κούκλα» (2013). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο ειρήνης και φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί, για εργασίες σχετικές με την εικόνα του Τούρκου σε ελληνικά αφηγήματα, και με το Κρατικό βραβείο δοκιμίου για τη μονογραφία Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950. Διευθύνει τη σειρά «Παλαιά κείμενα, νέες αναγνώσεις» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, όπου ετοιμάζει έκδοση ερωτικών διηγημάτων του Παπαδιαμάντη με τη μελέτη «Έρως νάρκισσος – έρως θείος: όψεις του έρωτα στο έργο του Παπαδιαμάντη».
Κώστας Κατσάπης
Διδάκτωρ Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ο Κώστας Κατσάπης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε Ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο όπου και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και την Τεκμηρίωση με έμφαση στις βαλκανικές κοινωνίες, ενώ το 2006 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, με θέμα την κοινωνική ιστορία του ροκ εν ρολ στην Ελλάδα την μεταπολεμική περίοδο. Έχει εργαστεί ως ιστορικός στο Ιστορικό Αρχείο της Αγροτικής Τράπεζας (1997 – 1998), στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (2000 – 2002), και στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου (2002 – 2012), ενώ από το 2012 ανήκει στο προσωπικό του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στο πλαίσιο του Προγράμματος «Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας». Από το 2006 διδάσκει Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, καθώς και Ιστορία της Νεολαίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (ΠΜΣ: Ιστορική έρευνα, διδακτική και νέες τεχνολογίες). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στο χώρο της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας και ειδικότερα στην ιστορία της νεολαίας, των κοινωνικών κινημάτων και της καθημερινής ζωής.
Δωροθέα Κοντελετζίδου
Δρ. Ιστορικός / Θεωρητικός της Τέχνης
Η Δωροθέα Κοντελετζίδου εκπόνησε τις βασικές της σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών του Στρασβούργου, με ειδικότητα στην Σύγχρονη Τέχνη και στον Cy Twombly, και τη διδακτορική της διατριβή στη Θεωρία της Τέχνης στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών, Α.Π.Θ. Από το 1979-1989 έζησε στην Γαλλία και εργάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Στρασβούργου. Από το 1989 ζει και εργάζεται μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Το 1991 γίνεται μέλος της AICA-HELLAS, το 2001 τακτικό μέλος της Διεθνούς Ένωσης Τεχνοκριτικών & το 2003 εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της AICA-HELLAS καθώς επίσης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και το 2013 μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης.
Από το 1990 διδάσκει στην Πρωτοβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε Εικαστικά Εργαστήρια, στο παράρτημα της Καλών Τεχνών του St-Etienne, Θεσσαλονίκη, στη Σχολή Ψυχολογία-Τέχνη και το 2016 είναι διδάσκουσα στη Σχολή Εφαρμοσμένων και Εικαστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Έχει δώσει σημαντικό αριθμό διαλέξεων σε σχολές Καλών Τεχνών και έχει συμμετάσχει σε Συμπόσια. και Συνέδρια. Αρθρογραφεί από το 1985 σε περιοδικά Τέχνης και Λόγου, όπως Χ(ν)άρια, Εικαστικά, ARTI, Σήμα, Εντευκτήριο, Νέα της Τέχνης, Θεσσαλονικέων Πόλις καθώς και στον ημερήσιο, μηνιαίο έντυπο και ψηφιακό τύπο.
Έχει προλογίσει εκθέσεις, καθώς επίσης έχει οργανώσει και επιμεληθεί ομαδικές εκθέσεις στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νίκαιας και στη Bourges, Γαλλία καθώς και στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, παράλληλο πρόγραμμα της 1ης και 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Athina By Art, Αθήνα, Re-Culture III, Πάτρα, Apollonia, Ανταλλαγές με τη Νοτιο-Ανατολή Ευρώπη, κ. ά. Μέλος της Εικαστικής Επιτροπής στο Κόδρα, Θεσ/νίκη, Athina by Art, Αθήνα και στη 14th Biennale Νέων Καλλιτεχνών των Ευρωπαϊκών χωρών της Μεσογείου. Έχει εκδώσει μονογραφίες των Γιώργο Τσακίρη, Γιώργο Ζογγολόπουλο και
το 2014 εκδίδει το βιβλίο «‘Η ιδέα ως υλικό το υλικό ως ιδέα». Οι Έλληνες καλλιτέχνες στο Παρίσι από το 1960 μέχρι το 1980» εκδ. Επίκεντρο. Το 2017-18 θα κυκλοφορήσει το νέο της βιβλίο «Ελληνικότητα-Παγκοσμιοποίηση», εκδ. Σαιξπηρικόν.
Χριστίνα Κουλούρη
Καθηγήτρια Παντειο Πανεπιστήμιο
Η Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Νεότερης Ιστορίας (Κ.Ε.Ν.Ι.) και κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει σπουδάσει στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I) και στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι. Το 1994 βραβεύτηκε με το βραβείο Νίκου Σβορώνου για το συγγραφικό και ερευνητικό της έργο. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Θράκης και Πελοποννήσου. Συμμετείχε, ως εμπειρογνώμων του Συμβουλίου της Ευρώπης και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, στην πανευρωπαϊκή ερευνητική ομάδα εργασίας του προγράμματος «Μάθηση και διδασκαλία της ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ού αιώνα» του Συμβουλίου της Ευρώπης (1997-2001). Από τον Ιούνιο του 1999 έχει αναλάβει την προεδρία της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Θεσσαλονίκη). Τον Ιούνιο του 2005 εκδόθηκαν στα αγγλικά, με επιμέλειά της, τέσσερις τόμοι βοηθητικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της ιστορίας σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Τα βιβλία αυτά έχουν μεταφραστεί σε εννέα βαλκανικές γλώσσες και στα ιαπωνικά. Το 2016 δημοσιεύτηκαν άλλοι δύο τόμοι στην ίδια σειρά. Το 2010 ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris 1 – U.M.R. I.R.I.C.E.). Έχει μετάσχει ως προσκεκλημένη ομιλήτρια σε διεθνή συνέδρια στην Ευρώπη, την Ασία και τις Η.Π.Α. Έχει δημοσιεύσει 6 βιβλία, 5 συλλογικούς τόμους και πολλά άρθρα σχετικά με τη διδασκαλία της ιστορίας, τα σχολικά εγχειρίδια, τη συγκρότηση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και ιστορικής μνήμης και την ιστορία του αθλητισμού και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Παναγιώτα Μήνη
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια της Ιστορίας του Κινηματογράφου
Η Παναγιώτα Μήνη είναι επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας του Κινηματογράφου στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι κάτοχος δυο μεταπτυχιακών διπλωμάτων στις κινηματογραφικές σπουδές (Πανεπιστήμιο Κρήτης, 1993, University of Wisconsin-Madison, 1995) και διδακτορικού από το University of Wisconsin-Madison (2002), με θέμα διδακτορικής διατριβής τις βουβές ταινίες του Βσέβολοντ Πουντόβκιν. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για τον σοβιετικό κινηματογράφο (για τον Πουντόβκιν, τον Κόζιντσεφ, την προπαγάνδα στις σοβιετικές ταινίες) και για ένα μεγάλο εύρος θεμάτων του ελληνικού κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων ιδεολογίας, αισθητικής, και των σεναρίων του Νίκου Καζαντζάκη. Η μονογραφία της Η κινηματογραφική μορφή του πόνου και της οδυνηρής αναπόλησης: Ο μοντερνισμός του Τάκη Κανελλόπουλου είναι υπό εκτύπωση από τον Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
Μάρθα Μιχαηλίδου
Επίκουρη Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο
Η Μάρθα Μιχαηλίδου έκανε τις βασικές της σπουδές στην κοινωνιολογία και τη φιλοσοφία (BSc Joint Honours, Sociology and Philosophy) στο City University στο Λονδίνο και τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις σπουδές επικοινωνίας και πολιτισμού και την κοινωνιολογία (MA Media and Communications, PhD Sociology / Media and Communications) στο Goldsmiths College, University of London. Έχει διδάξει στο τμήμα ΜΜΕ και Επικοινωνίας του Goldsmiths College και στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και έχει συνεργαστεί ερευνητικά με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Έχει συμμετάσχει σε δέκα, διεθνή και ελληνικά, ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή ένωση. Τα ερευνητικά και διδακτικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν:
-
Πολυμεθοδολογικές προσεγγίσεις στην επικοινωνιακή έρευνα.
-
Αναδυόμενες και ψηφιακές μέθοδοι (emergent and virtual methods) επικοινωνιακής έρευνας.
-
Εμπειρική επικοινωνιακή έρευνα και ιδιαίτερα οι εμπειρικές και μεθοδολογικές συνέπειες της μετάβασης από τα αναλογικά στα ψηφιακά μέσα επικοινωνίας.
-
Φύλο και ΜΜΕ
-
Δημιουργικές βιομηχανίες
Αλέξανδρος Μπαλτζής
Αναπληρωτής Καθηγητής Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ο Αλέξανδρος Μπαλτζής είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας των Τεχνών και Μαζικής Επικοινωνίας (Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και σύμβουλος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων»). Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο εξωτερικό (Université Paris VIII), στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Είναι συγγραφέας 61 επιστημονικών δημοσιεύσεων σε τρεις γλώσσες και επιμελητής της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του John Walker, Art in the Age of Mass Media (University Studio Press, 2010). Έχει λάβει μέρος σε 39 διεθνή και τοπικά επιστημονικά συνέδρια παρουσιάζοντας ανακοινώσεις, καθώς και σε 22 διεθνείς και τοπικές έρευνες. Είναι μέλος τοπικών και διεθνών ακαδημαϊκών ενώσεων και επιστημονικών δικτύων (ESA, ECREA, IMS κ.ά.). Το ερευνητικό και διδακτικό του έργο εστιάζει στην παραγωγή και κατανάλωση πολιτιστικών αγαθών και υπηρεσιών, στις επιδράσεις της παγκοσμιοποίησης στις βιομηχανίες του πολιτισμού, στην πολιτιστική διαχείριση και την πολιτιστική επικοινωνία (βλ. περισσότερα στη διεύθυνση: https://baltzis.webpages.auth.gr/).
Βασίλης Νιτσιάκος
Καθηγητής Πανεπιστημίο Ιωαννίνων
Ο Βασίλης Νιτσιάκος είναι Καθηγητής της Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Folklife studies στο Πανεπιστήμιο του Leeds και διδακτορική διατριβή στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Από το 1989 είναι μέλος ΔΕΠ στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο εστιάζεται σε ζητήματα κοινωνικών μετασχηματισμών των παραδοσιακών δομών, συγκρότησης και χρήσης του 'παραδοσιακού' πολιτισμού, διαλόγου της λαογραφίας με άλλες επιστήμες, καταγραφής και μελέτης του μουσικού πολιτισμού, ενώ στην τρέχουσα δεκαετία εστιάζει το ενδιαφέρον του σε θέματα μετανάστευσης, ταυτοτήτων και εθνογραφίας συνοριακών περιοχών στα Ελληνο-αλβανικά σύνορα καθώς και σε θέματα πολιτισμικής οικολογίας.
Μαρία Παραδείση
Επίκουρη Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ιστορικός του Κινηματογράφου, Επίκουρη Καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Σπούδασε Νομικά, Πολιτικές Επιστήμες και Κινηματογράφο στη Θεσσαλονίκη (Νομική Α.Π.Θ και Σχολή Σταυράκου Θεσσαλονίκης) και το Παρίσι (Paris X, Paris VIIΙ). Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην Πολιτική Κοινωνιολογία (τίτλος διατριβής: Η παρουσίαση των γυναικών στον χολιγουντιανό κινηματογράφο, Paris X, 1984). ΄Εχει εργαστεί στο ραδιόφωνο (Γ΄ πρόγραμμα), έχει σκηνοθετήσει ταινίες για την ελληνική τηλεόραση και έχει διδάξει Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο 1990-1994). Είναι συγγραφέας του βιβλίου Κινηματογραφική Αφήγηση και Παραβατικότητα στον Ελληνικό Κινηματογράφο1994-2004, εκδόσεις Τυπωθήτω 2006.
Στις δημοσιεύσεις της συμπεριλαμβάνονται το 7ο κεφάλαιο “Maria, Irene and Olga à la recherche du temps perdu”, του συλλογικού τόμου Flavia Laviosa (ed.), Visions of Struggle in Women’s Filmmaking in the Mediterranean, Palgrave Macmillan 2010, το 2ο Κεφάλαιο «Φύλο, μετανάστευση και κινηματογράφος στο συλλογικό τόμο Α. Ζαββού, Ν. Καμπούρη, Μ. Στρατηγάκη. Φύλο, μετανάστευση, διαπολιτισμικότητα, Νησος 2013, καθώς και πολλά άρθρα για τον ελληνικό κινηματογράφο και τον κινηματογράφο των γυναικών. Συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα GeMIC (Gender, Migration and Intercultural Interactions 2008-2011) που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και για το οποίο δημιούργησε και το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. Το Φεβρουάριο του 2017 τέθηκε σε κυκλοφορία ο συλλογικός τόμος Μαρία Παραδείση, Αφροδίτη Νικολαΐδου (επιμ.), Από τον πρώιμο στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Ζητήματα Μεθοδολογίας, Θεωρίας, Ιστορίας, εκδόσεις Gutenberg
Πηνελόπη Πετσίνη
Διδάκτωρ Τεχνών και Ανθρωπιστικων Επιστημών
Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1973. Σπούδασε φωτογραφία στην Αθήνα και στη Βρετανία (University of London, Goldsmiths College –ΜΑ και University of Derby –PhD) με υποτροφία του I.K.Y. Είναι διδάκτωρ των Τεχνών και των Ανθρωπιστικών Επιστημών με ειδίκευση στη φωτογραφία. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, τόσο ως προς τη θεωρία όσο και ως προς την πρακτική, εστιάζουν στη φωτογραφία και τη σχέση της με την ατομική και συλλογική μνήμη, την ιστορία και την πολιτική. Έχει εκθέσει και δημοσιεύσει εκτεταμμένα στην Ελλάδα και διεθνώς και τα τελευταία χρόνια αρθρογραφούσε συστηματικά στα Ενθέματα της εφημερίδας Αυγή. Εχει επιμεληθεί σημαντικό αριθμό φωτογραφικών και εικαστικών εκθέσων με πιο πρόσφατες τις ομαδικές «Μια Άλλη Ζωή: Ανθρώπινες Ροές / Άγνωστες Οδύσσειες» (Μουσείο Φωτογραφίας Θες/νίκης, 5-11/2016) και «Τόποι Μνήμης» (Μουσείο Μπενάκη, 6-7/2016). Στις πρόσφατες εκδόσεις της συγκαταλλέγονται το βιβλίο Τόποι Μνήμης: Φωτογραφία, Συλλογική Μνήμη και Ιστορία (Αθήνα: Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας και Ίδρυμα ΝΕΟΝ, 2016) και ο συλλογικός τόμος Λογοκρισίες στην Ελλάδα (Αθήνα: Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, 2016) τον οποίο συνεπιμελήθηκε με το Δημήτρη Χριστόπουλο.
Διδάσκει θεωρία φωτογραφίας και σύγχρονης τέχνης από το 2004 (Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών, ΤΕΙ Αθήνας / Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών). Δίδαξε επίσης ως εξωτερικός συνεργάτης του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (2012-16) στα πλαίσια του προγράμματος Δια Βίου Μάθησης και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στο πρόγραμμα «Ζητήματα θεωρίας των Εικαστικών Τεχνών και της Φωτογραφίας».
Σοφία Πολυχρονίδου
Υποψήφια Διδάκτωρ University of Edinburgh
Η Σοφία Πολυχρονίδου είναι απόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Υποψήφια Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου (PhD European Theatre). Η διατριβή της εστιάζει στους Ρώσους σκηνοθέτες των αρχών του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα στο θέατρο των Βσέβολοντ Μέγιερχολντ και Κονσταντίν Στανισλάφσκι, την περίοδο που η σοβιετική τέχνη περνάει από τη Ρώσικη Πρωτοπορία στον Σοσιαλιστικό́ Ρεαλισμό́. Η έρευνα αυτή εφορμά από το γενικότερο ενδιαφέρον της ερευνήτριας για την αλληλεπίδραση κοινωνίας / θεάτρου, τόσο ιστορικά όσο και στις σύγχρονές μας συνθήκες. Η θεματολογία των ανακοινώσεων της στα μέχρι στιγμής συνέδρια περιλαμβάνει την αισθητική του σοβιετικού animation τα πρώτα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση καθώς και την κοινωνιο-θεατρολογική προσέγγιση άλλων σύγχρονων θεατρικών φαινομένων. Παράλληλα, έχει διδάξει «Θεατρική Γραφή» στο τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ως μέθοδο πρόσληψης, επεξεργασίας και πλατύτερης κατανόησης φιλοσοφικών και θεωρητικών εννοιών, στα πλαίσια ενός πειραματικού προγράμματος ένταξης πρωτοποριακών μεθόδων εκπαίδευσης στα πανεπιστήμια. Ως δραματολόγος παραμένει ενεργό μέλος της θεατρικής σκηνής αποσκοπώντας στο αδιάσπαστο θεωρίας και πράξης.
Γιάννης Σκαρπέλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ο Γιάννης Σκαρπέλος είναι Κοινωνιολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Οπτικών Σπουδών. Διδάσκει στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού από το 1996. Έχει διατελέσει Διευθυντής του ΠΜΣ στην Πολιτιστική Διαχείριση, Αντιπρόεδρος του Τμήματος, ενώ τη διετία 2014-2016 είναι Πρόεδρος του Τμήματος. Έχει διδάξει ακόμη στο διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Ψυχολογία και ΜΜΕ", ενώ από το 2004 διδάσκει στο μεταπτυχιακό "Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων" του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Έχει γράψει τα βιβλία: Terra Virtualis: Η Κατασκευή του Κυβερνοχώρου (Νεφέλη, 1999), Ιστορική Μνήμη και Ελληνικότητα στα Κόμικς (Κριτική, 2000) και Εικόνα και Κοινωνία: Από την Τεκμηριωτική Φωτογραφία στην Οπτική Κοινωνιολογία(Τόπος, 2012). Είναι μέλος της International Visual Sociology Association, και έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου το διάστημα 2002-2005, και 2012-2015.
Μάρκος Τσέτσος
Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ο Μάρκος Τσέτσος είναι Καθηγητής Αισθητικής της Μουσικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου υπήρξε διδάκτορας (1999). Μέλος της επιστημονικής επιτροπής του περιοδικού Μουσικολογία και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού Αξιολογικά. Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Helmuth Plessner, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας, υπότροφος και συνεργάτης του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, συνεργάτης της μουσικής εγκυκλοπαίδειας Die Musik in Geschichte und Gesellschaft (MGG). Αριστούχος απόφοιτος διεύθυνσης ορχήστρας του Κρατικού Ωδείου «Ρίμσκυ-Κόρσακοφ» της Αγ. Πετρούπολης Ρωσίας (1993) και κιθάρας του Εθνικού Ωδείου (1986). Κύριες δημοσιεύσεις (βιβλία): Η μουσική στη νεότερη φιλοσοφία (2012), Εθνικισμός και λαϊκισμός στη νεοελληνική μουσική (2011), Βούληση και ήχος. Η μεταφυσική της μουσικής στη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ (2004), Στοιχεία και περιβάλλοντα της μουσικής (2012), Νεοελληνική μουσική. Δοκίμια ιδεολογικής και θεσμικής κριτικής (2013), Βασικές μέθοδοι ενορχήστρωσης (2006), Έγελος, Η αισθητική της μουσικής (μετάφραση και επίμετρο, 2002), Hanslick, Για το ωραίο στη μουσική (μετάφραση και επίμετρο, 2003).